Paalkamperen in Deurne

Paalkamperen is de meest eenvoudige vorm van kamperen. Kamperen in de natuur met als doel daar te kamperen of als tussenstop voor een langere trektocht te voet of met de fiets. Ideaal is het plaatsen van zo’n kampeerplaats langs een lange afstandwandelpad of een doorgaande fietsroute, die aansluit bij de natuurbeleving van overdag.

Hoe gaat dit concreet in zijn werk? De bedoeling is om je tent binnen 10 meter van de waterpomp/paal te plaatsen. Vaak binnen een duidelijk omheind gebied. De faciliteiten die aanwezig zijn zeer beperkt: een klein grasterrein en een waterpomp. Dit kan aangevuld worden met andere accommodatie maar dit is niet noodzakelijk: een bank, een houten afdak, een vuurkorf, een ecologisch toilet, … . In Vlaanderen mag je maximum 48 uur (of 2 nachten) verblijven op zo’n kampeerplaats. De bedoeling is dat het op een rustige plaats wordt ingericht en geen plek wordt voor picknickers of dergelijke. Het is een kleinschalige bedoeling met maximum 3 tenten of 10 personen die kunnen verblijven op een plek. (bron: http://www.bivakzone.be)

In Deurne loopt de GR12 door het Ertbruggebos. Ook de fietsroute tussen knooppunt 3 en 30 loopt ook door dit bos. Dit lijkt dan ook een goede plaats om een plek te voorzien om te paalkamperen. In Maldegem is er reeds een paalkampeerplek op een domein dat wordt beheerd door Natuurpunt.

1)    Is de schepen bereid om te onderzoeken wat de mogelijkheid is om een paalkampeerplek in te richten (of de inrichting hiervan te faciliteren) in Ertbrugge bos of elders in Deurne?

Antwoord:

Paalkamperen is een vorm van wildparkeren een praktijk die in Noorwegen, Zweden en Finland onder bepaalde voorwaarden toegelaten is en geregeld wordt op grond van het zogenoemde allemansrecht. Noorwegen, Zweden en Finland kunnen zonder meer trots zijn op de waardevolle traditie die mensen toelaat om overal te kamperen.
Paalkamperen lijkt te zijn begonnen in de Nederlandse provincie Overijsel, waar in het begin van de jaren negentig een aantal palen langs wandelroutes als het zogenaamde Pieterpad zijn geplaatst. Het Pieterpad voert van Pierburen in Noord Groningen naar de Sint-Pietersberg in Zuid Limburg over een afstand van 200 kilometer en is daarmee de langst aaneengesloten (niet circulaire) wandeling van Nederland. In het begin van de jaren negentig hebben een aantal particulieren die langs het pad woonden het initiatief genomen  om paalkamperen in te richten, dat wil concreet zeggen dat op bepaalde plaatsen wild kamperen weer toegelaten werd. Er werd een grasplekje en een waterpomp voorzien.
In Vlaanderen werd in 2008 een decreet op bivakzones goedgekeurd. Hierdoor werd het na bijna 200 jaar weer mogelijk om legaal vrij in de natuur te kamperen, tenminste als je je aan een paar beperkte regeltjes houdt. Het duurde even maar sinds een paar jaar staat paalkamperen echt op de kaart in Vlaanderen, we zijn in 2013 van één naar vijf bivakzones gegaan en sinds 2014 tellen we er maar liefst zeven bij ! In de loop van 2015 zijn er inmiddels alweer vier nieuwe locaties opengesteld.
Uw vraag om paalkamperen toe te laten in het Ertbruggebos hebben wij overgemaakt aan het departement Natuur & Bos, die ons verzekerd hebben dat er onderzocht wordt of zij in het Ertbrugge bos paalkamperen kunnen faciliteren.

Districtsschepen
Tjerk Sekeris