Pim Blij
Op zich heeft deze uitspraak helemaal niets te maken met een peer. Er is namelijk sprake van een verbastering van het Franse père (vader). Als iemand zijn/haar vader zag aankomen nadat iets fout was gegaan, had die er dan ook al gauw spijt van. Als kinderen iets uitstaken, was het gewoonlijk de vader die er een hartig woordje over kwam spreken of, erger nog, kwam kijven. Dus wanneer iemand kattenkwaad had uitgehaald, kon die er quasi zeker van zijn dat zijn/haar vader nog wel zou komen — en dus zo zijn/haar ‘pere’ zou zien.
Tegenwoordig gebruiken we de uitdrukking ook wanneer iemand in de toekomst nog last zal ervaren van een genomen beslissing, en zo is ze een stuk algemener geworden.
Beste lezer, als de perenoogst ooit nog eens hoge toppen scheert en onze export wankelt, dan zullen we onze peren ook nog zien… of ze in grote aantallen verorberen.
